Bir Şeftali Bin Şeftali Kitap Özeti

BİR ŞEFTALİ BİN ŞEFTALİ KISA KİTAP ÖZETİ SAMED BEHRENGİ

Bir gün  bahçıvan toplamıştı bizi sepete doldurdu,  ağaya  götürüyordu . mutlaka ağanın kızına verecekti . Ağanın kızı da bir ısırık alıp atacaktı . Ben en büyük şeftali idim . Giderken bahçıvanın ayağı kaydı ve sepeti düştü. Ben bahçenin uzağına düşmüştüm . Bahçıvan beni görmedi. Bahçede gizlice meyve yiyen Polat ile Ali eve gidiyorlardı . Beni ezecek diye çok korktum.  Ama Polatın ayağına tiken battı ve düştü . beni gördü , çok sevindi hiç bu kadar büyük bir şeftali görmemişti .yemek istediler . Havuz başına gidip beni yediler . Tohumumu sakladılar , ardından yüzdüler.  Eve giderken Alinin aklına fikir geldi . tohumu dikecekti . Böylece daha fazla şeftali alacaklardı . Gizlice gittikleri bahçenin tepesine diktiler ve suladılar.   Ben bi ryıl içinde filiz olmuştum.

2. yılda fidandım ve ilk meyvemi verdim . Polat üzgün bir şekilde yanıma geldi , ağlıyordu . Bana Ali öldü,  dedi.  Senin için yılan vadisinde yılan avlamaya gittik , sekiyorduk . Alinin ayağı kaydı ve düştü . Bir yılanın üstüne düşmüş elinden ve ayağından soksa ne yapacağımı biliyorum fakat  sırtından sokmuş ve aliyi kaybettik . Ben de nereye baksam Aliyi görüyorum  ağlıyorum o yüzden . Şehre bakkal dayımın yanında çıraklık yapacağım , dedi ve son kez beni suladı gitti büyümüştüm.  Bahçivan beni buldu ve annemin yanına dikti beni . diken çocuklardı ve meyvesini onlar yiyecekti.  Ben bahçıvana asla meyve vermeyeceğim. Çiçeklerimi dökeceğim zarar verse dahi  kesse yine de vermeyeceğim.

Bir Şeftali Bin Şeftali Kitap Özeti

Bir Şeftali Bin Şeftali kısa Kitap Özeti